Anılarımızda kalan bayramlar hep sevdiklerimizle olanlar değil mi? Bayramlar da onlarla güzel zaten. Kimisi için tanıdıklarını ziyaret, kimileri için tatil fırsatı. Bu bayramda kurban ibadeti olduğu için iş/emek yoğun durumlar söz konusu. Tabi bu işleri başkasına havale edenler, vekalet verenler de az değil. Ben de bize emanet edilen vekaletlerin başında durmak için Nijer’e gidiyor olacağım. Kızılay’ın benzer bir şekilde 22 ülkede faaliyetleri olacak bu bayramda. Sadece Kızılay yok tabi. Yurt dışında pek çok STK benzer bir görev ifa ediyor. Sayılarının çoğaldığını, tüm dünyaya ülkemizden yardım ve iyiliğin yayıldığını görmek çok gururlandırıyor beni. İş zamanı iş, tatil zamanı tatil. Tabi Marmaris’in en mavi, en yeşil, en derin koylarında olmak herkesin isteyeceği. Şimdi Nijer’de iş zamanı bizim için. Mavilikler sonraya kalsın.
Bayramda sevdiklerinden ayrı olmak da değişik bir hüzün. İlk ailemden ayrı kaldığım zamanlar tıp fakültesi 6. Sınıfta nöbet tutuğumuz kliniklerde olmuştu. Bayram namazını hastanede kılmıştık. Gözlerimin nemini silmekten elim yüzümden inmez olmuştu. Yine aynı duygular. Etrafında birçok kişi var, ama kendini yalnız hissediyorsun. Bir el istiyorsun tanıdık, bir göz bildik… Kimseyi göremiyorsun, sanki herkes gölgeden ibaret. Şimdi de böyle hissediyorum. Herkes gölgeden ibaret. Sevdikleri yanında olmayınca insan hissettiklerinin karanlığında kayboluyor.
Neyse... Herkese sevdikleriyle, ne kadar mutlu olmak istiyorlarsa o kadar mutlu bir bayram diliyorum..

MURAT TUTANÇ